||
Godolphin Arabian ตอนอายุ 7 ขวบ โดย John Wooten
แหล่งข้อมูลส่วนใหญ่เกี่ยวกับพันธุ์แท้ระบุว่ามีบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งสายพันธุ์อยู่สามคน นี่คือสามบรรทัดที่ยังคงใช้งานอยู่เมื่อการเขียนเลือดกลายเป็นสิ่งสำคัญในช่วงกลางและปลายศตวรรษที่ 19 มีพ่อม้าอีกสองสามตัวที่มีส่วนในการก่อตั้งสายพันธุ์ในระยะแรก และหลายตัวยังคงอยู่ในสายเลือด ห่างไกลออกไป และมีผลเฉพาะเพียงเล็กน้อยต่อม้าในปัจจุบัน
เมื่อมีความชัดเจนมากขึ้นในศตวรรษที่ผ่านมา “สามบรรทัด” ก็เป็นเรื่องในอดีตด้วยเช่นกัน อย่างน้อยก็ในสายผู้ชาย จุดนั้นเกือบจะเป็นเขตอนุรักษ์ส่วนตัวของชุดม้า Darley Arabian – Eclipse – Bend Or – Phalaris ซึ่งมีสัดส่วนประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์ของสายพันธุ์ตัวผู้ในสายพันธุ์แท้ในปัจจุบัน
แม้ว่า Godolphin Arabian จะยังอยู่ที่นั่น แต่สายที่ดีที่สุดเกือบทั้งหมดถอยกลับไปสู่ด้านในของสายเลือด และสาขาของ Man o’ War ของสายผ่าน In Reality – Relaunch – Tiznow ดูเหมือนจะถูกกำหนดให้อยู่ในหนังสือประวัติศาสตร์เว้นแต่จะมีบางสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เพื่อคืนชีพให้กับสาย อีกครั้ง.
แนวรับจาก Byerly Turk ยืดเยื้อมานานนับศตวรรษ และสูญเสียความหวังสุดท้ายของลูกเกาลัดเมื่อ Precisionist แชมป์สปรินเตอร์ที่อยู่ระยะ 10 เฟอร์ลองก์และแกร่งเหมือนไม้ฮิกคอรี พิสูจน์ได้ว่าทุกอย่างยกเว้นสตั๊ดที่ปลอดเชื้อ
อย่างไรก็ตาม สำหรับเส้นฝ่าบาทนั้น “อิทธิพล” ของเส้นเหล่านั้นยังคงอยู่ ทั้งสามสายพันธุ์นี้และสายพันธุ์อื่น ๆ ทั้งหมดที่เสียชีวิตในสายเลือดชายยังคงแสดงอยู่ในสายเลือดภายในตราบเท่าที่ประสิทธิภาพของสายเลือดเหล่านั้นยังคงสร้างความชอบธรรมให้กับผู้คนที่ใช้สายพันธุ์นี้ ทุกอย่างเกี่ยวกับความน่าจะเป็นและโอกาส
ความจริงที่ยากก็คือพ่อม้าหรือม้าป่าส่วนใหญ่ไม่มีความสอดคล้องทางพันธุกรรมที่จะผสมพันธุ์กับพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่ดีและประสบความสำเร็จอย่างสูงในสัดส่วนที่สมเหตุสมผล นั่นเป็นด้านความน่าจะเป็นที่ทำให้ม้าอย่าง Danzig, Mr. Prospector และ Phalaris สามารถเอาชนะได้เมื่อพวกเขาไม่ได้เป็นแชมป์โลก พวกเขาเป็นม้าแข่งที่ค่อนข้างดี แต่เป็นแชมป์เปี้ยนทางพันธุกรรม
โอกาสคืออีกด้านของเหรียญ หากไม่มีแม่ม้าที่ดีพอสมควรในจำนวนที่พอเหมาะ พ่อม้าก็ไม่สามารถประสบความสำเร็จอย่างมีคุณภาพและสม่ำเสมอได้ ไม่เป็นอุปสรรคเลยที่ฟาลาริสจะกลายเป็นฝ่าบาทแห่งปาฏิหาริย์เมื่อประจำอยู่ที่สแตนลีย์เฮาส์ และการยืนอยู่ที่ Claiborne ไม่ได้พิสูจน์ว่าเป็นอุปสรรคต่อ Danzig Mr. P เริ่มต้นที่ Florida ซึ่งเขาได้รับการชื่นชมอย่างกว้างขวางในด้านความเร็วและสายเลือด และด้วยความสำเร็จในทันที Mr. P ไปที่ Kentucky เพื่อยืนหยัดที่ Claiborne ตลอดอาชีพการงานอันยาวนานที่เหลือของเขาที่สตั๊ด
อันเป็นผลมาจากความสัมพันธ์ของโอกาสของยีนและแนวโน้มโดยรวมสำหรับสิ่งนี้ที่จะถดถอยไปสู่ค่าเฉลี่ย ผู้มีโอกาสเป็นม้าป่าส่วนใหญ่จึงล้มเหลว เส้นผู้ชายส่วนใหญ่ตายไป มันไม่ใช่การแข่งขันเพื่อความนิยม อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนที่นักวิ่งมาแข่ง
สนับสนุนการสื่อสารมวลชนของเรา
หากคุณชื่นชมผลงานของเรา คุณสามารถสนับสนุนเราได้โดยสมัครรับข้อมูลสตรีม Patreon ของเรา เรียนรู้เพิ่มเติม.
ดังนั้นผลกระทบของเส้นเพศชายที่ตายลงจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ สายเลือดชายเป็นตำแหน่งที่มีการแข่งขันมากที่สุดในสายเลือด เฉพาะโคตรที่ประสบความสำเร็จที่สุดเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในสายผู้ชาย ความชอบของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์สำหรับพ่อม้าที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดหมายความว่าพ่อพันธุ์แม่พันธุ์น้อยกว่าจะไม่ได้ลูกชายและจะตายในสายผู้ชาย เส้นชายที่เล็กกว่าทั้งสองนั้นบอบบางกว่าหนึ่งศตวรรษมาแล้ว จากนั้นรีบอร์นในยุโรปและแฟร์เพลย์ในอเมริกาก็จุดประกายสายอาหรับ Godolphin อีกครั้ง
ด้วยการแสดงอย่างกว้างๆ ของเส้นทั้งสามระหว่างม้าที่จะใส่สตั๊ด รวมถึงเส้นที่อยู่ข้างหน้า เส้นจะไม่ขาดหายไปง่ายๆ พวกเขาจะนอนอยู่เฉยๆ จนกว่าฝ่าบาทผู้มีพรสวรรค์ทางพันธุกรรมคนต่อไปจะเข้ามารับใช้ แต่ในโลกของการปฏิบัติจริงของการเพาะพันธุ์ม้า สายแรกเริ่มตายอย่างรวดเร็วเพราะมีพ่อม้าเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง ไม่มีใครสนใจมากนักในเวลานั้น และพวกเขาไม่ควรทำ เจ้านายเก่าส่วนใหญ่และคนสมัยใหม่จำนวนมากยังคงดำเนินต่อไปตามสายเลือดภายใน ความน่าจะเป็นได้แยกแยะประชากรในสายผู้ชายออกแล้ว
ดังนั้น การขาดความหลากหลายที่มองเห็นได้จึงไม่ใช่ความจริง
เส้นสามเส้นที่รอดมาได้นั้นบังเอิญ พวกเขาให้กำเนิดนักแข่งที่ดีซึ่งให้กำเนิดนักแข่งที่ดี หลานชายของพวกเขาเป็นนักแข่งรถที่ยอดเยี่ยม ฯลฯ อัตราต่อรองของกฤษฎีกาที่ส่วนใหญ่จะแพ้ แต่ตรงกันข้าม พวกเขากฤษฎีกาว่าบางคนจะชนะ ใครบางคนจะชนะดาร์บี้ทุกปีไม่ว่าจะเล็กน้อยเพียงใดเมื่อเทียบกับ Ormonde, Hyperion หรือ Sea-Bird
